R2S week 5

Spartathlon is calling... de roep wordt langzamerhand sterker. Voor het eerst deze week de controleposten doorgenomen. Ik ben bezig met voeding, met kleding, met trainen. Maar er gaan ook genoeg vragen door mijn hoofd. Train ik genoeg, doe ik de juiste dingen. Hoe zorg ik dat ik mentaal genoeg sterk ben? Is het goed om meer te gaan doen - of is het ook goed om rustdagen in te bouwen zodat mijn spieren ook daadwerkelijk sterker kunnen worden?

Om 05:00 gaat de wekker. Natuurlijk was ik daarvoor al lang wakker omdat ik me niet wil verslapen. Op het programma staat (ook) vandaag twee keer een training. Voor het ontbijt 10km lopen, daarna in de auto op weg naar Amsterdam en op de terugweg van werk naar Abcoude lopen. Ik voel me sterk op de terugweg. Veel zuurstof in de lucht omdat het geregend heeft vandaag. Lekker.

Langzamerhand begin ik te wennen aan het lopen op het voorgeschreven tempo tussen de 5:00 en 5:15. Naar mijn idee heb ik nog nooit zo snel dit soort afstanden gelopen. Echter nadat ik het een en ander heb kunnen terugvinden met behulp van de Suunto app en Runalyze blijkt dat dit tempo in 2020 vrij normaal voor me was. Nu was 2020 wel een absoluut hoogtepunt qua kilometers - dat wist ik wel. Dat ik toentertijd gemiddeld ook een stuk sneller liep is wel een eye-opener.

Ergens is dat tempo in de afgelopen jaren wat afgenomen. Meer boemelen. Meer op de langere afstanden gericht. Maar daarmee waarschijnlijk ook wat kracht verloren. In die zin is het met het oog op de Spartathlon helemaal niet erg om me hier meer op te richten.

De tweede week van 100+ zit er op. Vorig jaar was dit wat meer gewoon - al moest ik toen wel rond deze tijd twee weken goed bijkomen van het ultrafestival. Dit jaar, mede door de verhuizing en het bijhorende klussen, geen extra wedstrijden. Eén doel dit jaar. Eén weg te gaan. De roep kan niet onbeantwoord blijven.

29 juli, 2025